Gooilust

Louise Six (’s-Graveland, 1862-1934) erft in 1895 de historische buitenplaats Gooilust van haar tante. Ze gaat er wonen na haar huwelijk met haar ‘buurman’ Frans Blaauw (1860-1936). Hij is amateur-bioloog en verzamelt exotische en met uitsterven bedreigde dieren. In 1909 heeft hij al meer dan 400 dieren van ruim 100 soorten verzameld en zijn collectie dieren en planten trekt bezoekers van over de hele wereld.

Het huwelijk wordt intussen steeds slechter en Louise vereenzaamt. Ze kan het huishouden niet meer betalen en de gasten niet meer verzorgen, al het geld gaat naar de dieren van Frans. Haar stille protesten werken averechts en het loopt echt uit de hand wanneer Louise tijdens een buitenlandse reis van hem twee zeldzame witstaartgnoes verkoopt. Hij laat haar gedwongen opnemen in een sanatorium en probeert haar (tevergeefs) krankzinnig te laten verklaren, om zo de zeggenschap over Gooilust in handen te krijgen.

Na haar ontslag keert Louise niet meer bij haar man terug en gaat in Zeist wonen. In het geheim laat ze bij testament vastleggen dat Gooilust na haar overlijden naar Natuurmonumenten gaat, en dus niet naar haar man. Als ze in 1934 is overleden probeert Frans Blaauw dat testament nog wel aan te vechten, maar hij overlijdt zelf voordat de rechter uitspraak heeft gedaan.

Gooilust bevat het gedramatiseerde verhaal van Louise Six, gebaseerd op onderzoek en archiefmateriaal zoals brieven en rechtbankverslagen.